Kas gücünden buhar ve mazota (dizel motoruna)

200 yılı aşkın bir süredir, çok çeşitli turba çıkarma yöntemleri yan yana var olmuştur. Bir parça turba elle batırma yoluyla kesilmiş (Resim 2) ve bir tahta tablaya yerleştirilmiştir. Bu işlem, tabla tamamen doldurulana kadar devam edildi. Daha sonra çukurdan çıkarılarak, turba kurumaya bırakıldı. Turbayı batırarak kesme çalışanları (Resim 3), zorlu çalışmanın derin izlerini taşıyorlardı.

1872'de Aşağı Saksonya'daki en eski endüstriyel turba çıkarımı, Gifhorn yakınlarındaki Büyük Turba Bataklığı’nda Großer Moor’da kuruldu. 1873'te Kuzey Alman Turba Triangel Turba Şirketi (Norddeutsche Torfmoorgesellschaft Triangel) kuruldu. Bunu, 1876'da Triangel'de turba çıkarma yöntemlerinin test edildiği, bir turba çıkarma makine sergisi izledi.

Buhar ve mazotla (dizel motoruyla) çalışan makineler işi kolaylaştırdı. Taşıma bandları, turba presleri ve depolama bandları kullanılmaya başlandı.

Bunlara rağmen, turbanın elle batırılarak kesilmesi gerekiyordu. Ancak, taşıma bandı taşımayı kolaylaştırdı. Ek olarak, turba makineyle preslenebilir ve depolanabiliniyordu. Ağır buhar motoru (Resim 4), rayların yerini değiştirerek makine ile çalışmaya devam edilebilmesi için, iki ray üzerinde duruyordu. Resim 5, tam bir çalışma takımını göstermektedir. Ayrıca, tek tek kalıp halindeki turbaları yerleştirmek için, kalasların monte edildiği taşıma bandları da vardı (Resim 6).